50 ปี แห่งพระพร ในความรู้สึกของดิฉันในขณะนี้ – รักและกตัญญูอย่างสุดซึ้งต่อพระผู้ทรงสร้างดิฉัน ในพระมหากรุณาธิคุณที่ทรงเรียกและเลือกดิฉันมาตั้งแต่ในครรภ์มารดา มาเป็นผู้รับใช้พระองค์อย่างใกล้ชิด

ในชีวิตนักบวช ดิฉันถือว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์อันใหญ่หลวงซึ่งคนตัวเล็กๆ อย่างดิฉันไม่สมควรจะได้รับเลย

ดิฉันรู้สึกขอบคุณพ่อแม่ที่เห็นความสำคัญของการศึกษาส่งลูก ๆ เข้าโรงเรียนคาทอลิกที่ดีที่สุด

ในเชียงใหม่ ดิฉันจึงได้มาอยู่ที่โรงเรียนเรยีนาเชลีวิทยาลัย ณ ที่นี้ได้เกิดกระแสเรียกคริสตชน ดิฉันเกิดในครอบครัวคนจีนแท้ จากประเทศจีน ถือศาสนาพุทธจีน ในพี่น้อง 6 คน ดิฉันและน้องชายคนที่ 3 ได้รับศีลล้างบาปเป็นคาทอลิก ครอบครัวเราจึงมีคาทอลิก 2 คน คนจีนถือว่า ลูกหัวปี คือ ดิฉันเอง ควรจะอยู่กับพ่อแม่ ดูแลน้อง ๆ เพื่อแสดงความกตัญญูต่อครอบครัวและแล้ว ณ ที่นี้อีกเหมือนกัน (เรยีนาเชลี) พระองค์ทรงประทานกระแสเรียกนักบวชด้วยแรงบันดาลใจ จากการอบรมของคณะซิสเตอร์อุร์สุลิน และจิตตารมณ์ของนักบุญอัญจลาได้ซึมซับเข้าในกระแสเลือดโดยไม่รู้ตัว

ดิฉันได้สมัครเข้าคณะอุร์สุลิน จนได้ปฏิญาณตนครั้งแรกและตลอดชีวิต ผ่านการฉลอง 25 ปี ซึ่งครั้งนั้นคิดว่าพอแล้ว แต่คนที่มางานวันนั้น เพื่อน ๆ หลายคนต่างก็อวยพรว่า “เราจะพบกันอีกเพื่อฉลอง 50 ปีนะ” เวลาผ่านไปดังปีกบิน เมื่อนึกย้อนหลังรวดเร็วมาก มาถึงวันนี้แล้วประสบการณ์ชีวิตนักบวชผ่านมา 50 ปี ในภารกิจแห่งรักและรับใช้พระเจ้าประจำวันในการร่วมเดินทางกับเพื่อนพี่น้องในคณะและเพื่อนร่วมงานฆราวาส ได้เรียนรู้ร่วมกันในความสุข ความทุกข์ ความชื่นชมยินดี สันติสุข ความขัดแย้ง การคืนดี การให้อภัย ความเอื้ออาทร ความรัก ความไว้ใจ ความเชื่อ ความเมตตากรุณาอย่างหาที่สุดมิได้ขององค์พระผู้สูงสุดพระบิดา พระเยซูที่ทรงเดินทางเคียงข้างดิฉันตลอด องค์พระจิตผู้ประทานปรีชาญาณเสมอ แม่พระและนักบุญอัญจลาที่วิงวอนช่วยเหลือดิฉันตลอดมา สิ่งที่ก้องอยู่ในหัวใจตลอดเวลาคือ “จงขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณี” ไม่สามารถจะใช้ภาษามนุษย์แบบดิฉันมากล่าวให้ถึงใจได้